Beijing

Beijing rules! Al sinds de 13e eeuw toen de keizers zich hier vestigden. Revoluties hebben plaatsgevonden, economische supersteden als Shanghai en Hong Hong hebben zich ontwikkeld, maar er is nooit getwijfeld Beijing als machtscentrum. Beijing heeft geschiedenis, toekomst en vooral de olympische spelen van 2008.

Aangekomen in Beijing leek het of alle 14 miljoen inwoners van de stad op het zelfde moment besloten hadden om met lijn 9 naar het centrum te gaan. Pas na de derde bus kwamen we in de buurt van de deuropening. Wachten in een rij bestaat hier niet, dus het is echt een gevecht om met tas en al naar binnen te kunnen. Eruit was ook een expeditie. De tassen en Jeroen zijn via het raam gegaan. Daar moesten de Chinezen wel erg om lachen.

Verder moeten we zeggen dat het ons meevalt. Het is misschien een enorme stad maar de opzet is ruim. Straten zijn breed, pleinen zijn groot, het verkeer relatief overzichtelijk en er is een metro.

Wat niet meevalt is de smok. Ons is vertelt dat het nu ook wel heel erg is. Alles is in mist gehuld. Het is zweterig en je komt lucht te kort. Sandra loopt al dagen de rochelen als een oude Chinees.

Maar niets houdt ons tegen om de highlights van Beijing te bezoeken. We zitten op loopafstand van het Tiananmen plein, de poort van de hemelse vrede en de verboden stad. Dus daar zijn we begonnen.

Jeroen was de eerste dag al alleen op het beroemde Tiananmen plein geweest. Hij had toen gelijk een "vriend". Een jonge jongen die zijn engels wilde oefenen. Een uur hebben ze samen rondgelopen en gekletst. Vervolgens nodigde de jongen Jeroen uit om thee te gaan drinken. Niet echt Jeroen's favoriet maar ach het was best een aardige vent. In een theehuis kreeg hij verschillende theesoorten voorgeschoteld met een uitgebreide uitleg. Het was nog steeds gezellig. Tot de rekening kwam: 800 Yuan (80 euro). Dat was inclusief 20 euro om aan het tafeltje te mogen zitten. Wat een oplichting. Jeroen heeft zich er goed uit weten te redden. Hij zei tegen die "vriend" "luister eens jij hebt me uitgenodigd en bovendien zoveel geld heb ik helemaal niet". Hij laat een paar kleine briefjes zien. Jeroen is gewoon zonder betalen weggegaan. Achteraf hoorden we dat dit zo'n beetje de beroemste oplichtingstruc is in Beijing. Meestal betalen mensen nog veel meer en zijn ze te bang om weg te lopen. Dit soort belachelijk oplichtingstrucs zijn we in de rest van China niet tegen gekomen.

De verboden stad is wel zo'n beetje het beroemste deel van Beijing. We hadden er enorm naar uitgekeken. De teleurstelling was dan ook groot dat de twee belangrijkste gebouwen in de steigers stonden. Ze worden opgeknapt voor de olympische spelen. Opknappen op zijn Chinees betekent dat het er vervolgens uitziet alsof het nieuwbouw is. Dat is jammer.

Eenmaal voorbij de grote gebouwen kwamen we bij de gebouwen waar de keizers, keizerinnen en al de concubines leefden. Het was een heel gesloten wereldje waar complotten, geroddel en geruzie de normaalste zaak waren. We hadden een audio gids gehuurd waarin veel van deze verhalen werden verteld. Echt net The Bold & The Beautiful maar dan aan het Chinese hof.

Er werd uitgebreid ingegaan om de rol van de concubine. Een keizer had een hele boel van dit soort bijvrouwen. Iedere 3 jaar werden er door het hof meisjes tussen de 14 en 16 in het land geselecteerd. Voor de keizer werden de mooiste gereserveerd, de rest was voor de prinsen. Je begint als concubine in de laagste rang. Hoe mooier en begaafder je bent hoe beter je kans op een goede carriere. Het helpt ook als je bij de keizer in de smaak valt en zijn vrouw geen wrok tegen je heeft.

De rol van de vrouwen aan het hof was groot. Vooral die van de moeder van de keizer. Soms zaten ze achter een gordijn naast de troon van hun zoon te dicteren wat zijn antwoorden moesten zijn. Sommige namen zelfs de macht over (eentje wist dit ruim 46 jaar vol te houden!). Dit kon als een keizer was gestorven en de opvolger nog te jong was. Er zijn opvallend veel keizers jong gestorven. We willen daar verder niks mee suggereren, maar keizer zijn was duidelijk niet goed voor je gezondheid.

Om vijf uur werden we de verboden stad uitgezet. Moe zakken we neer op een stukje gras aan het Tiananmenplein. Er is een briesje dat voor de broodnodige afkoeling zorgt. Het beetje wind wordt gebruikt door kinderen met vliegers. De relaxte sfeer op een plein met zo'n beladen geschiedenis verrast ons. Maar vanmiddag lijken de tanks ver weg. De studentenopstand in 1989 is zowiezo een onderwerp waar niet over wordt gesproken.

Vanuit ons guesthouse lopen we de tweede dag ook naar de tempel van de hemel. De afstand hadden we alleen verkeerd ingeschat. Afstanden zijn enorm in Beijing. Je kunt dus beter fietsen.

Dat hebben we de de derde dag gedaan. Beijing is echt een fietsstad. De fietspaden zijn soms echt meters breed. In eerste instantie reden we naar de reisorganisatie die onze reis naar Moskou heeft geregeld. We hadden een nogal vage route omschrijving dus het was flink zoeken. Maar het zat ergens in de ambassadewijk. Een buurt met veel leuke kroegen. We kunnen ons voorstellen dat Holland House hier gaat zitten tijdens de olympische spelen.

We zijn ook gefietst door de beroemde hutongs. Dit zijn de nauwe straatjes tussen de arme oude huisjes in het centrum. Veel van de oude huisjes zijn inmiddels op z'n chinees opgeknapt of weggehaald. Zeker nu de spelen eraan komen. Dat is natuurlijk jammer voor de toeristen. Maar eerlijk is eerlijk de oude huisjes waren een ongezonde plek om in te wonen. De meeste hadden zelfs geen toilet. Dat de overheid daar wat aan wil doen begrijpen we wel. In Nederland hebben we op een gegeven moment in de steden ook de oude arbeidershuisjes opgeknapt. Je ziet dat ze in Beijing vervolgens met dezelfde problemen kampen. De oude bewoners worden in grote getalen verdrongen naar andere buurten en de huisjes worden opgekocht. Dat is het trieste aan deze moderniseringsactie.

En natuurlijk zijn we ook naar De Muur geweest. Eigenlijk is er niet 1 muur er zijn er meerdere. De eerste muur werd gebouwd door keizer Qin ruim 2000 jaar geleden. Deze was van modder en aarde. Door de eeuwen heen is er fink doorgebouwd. Vele Chinezen zijn gestorven door het moordend tempo en het zware werk. Alles werd op alles gezet om die Mongolen tegen te houden.

Er is zo'n beetje 6000 kilometer aan muur. Maar toch gaan de meeste toeristen naar dezelfde plek. Daar hadden we niet zo'n zin in. We zijn met een tour gegaan die naar een "secret wall" ging. En inderdaad buiten ons groepje om was er verder helemaal niemand. Ook was nog geen Chinees op het idee gekomen om de muur hier te restoreren. Na een pittige klim (waarom bouwen ze zo'n dingen op een berg!) hadden we een prachtige echte muur ervaring.

Onze laatste dag in Beijing. Beetje shoppen, beetje voorbereiden, nog een keer van het lekkere eten genieten. Nog even nagenieten van een fantastische trip door dit enorme land.

We zijn onder de indruk van China. Het is een land wat je aan het denken zet. Natuurlijk omdat het een dictatuur is, mensen weinig rechten hebben zeker in gebieden als Tibet.
Ondanks dat het communisme dat probeerde te veranderen zijn sommige dingen nog net zoals in de tijden van de keizers. Ook nu werken vet onderbetaalde mensen (1 euro per dag)onder erbarmelijke omstandigheden aan grote projecten. Dit keer geen muur maar een stadion.
Als het aan de Chinese overheid ligt worden de olympische spelen de kroon op hun economische en niet te stoppen gegroeide supermacht. Ze denken zelfs de smok onder controle te kunnen houden. Over een dag of 10 halen ze in Beijing als proef 1 miljoen auto's van de weg af. We hopen dat het werkt want we vermoeden dat er anders weinig topprestatie geleverd worden in 2008. Een ding weten we zeker. De openingceremonie zal groots en spetterend worden. Dat is hun wel toevertrouwd.

Groetjes
Jeroen en Sandra