Chengdu en Xi'an

Wat een mensen! Dan is Chengdu met ruim 4 miljoen inwoners eigenlijk nog een kleintje. Ook Xi'an is met zijn ruim 7 miljoen inwoners voor Chinese begrippen een "overzichtelijk" stad. Dat beloofd wat voor Beijing.

Aankomen in de zo'n grote stad vergt wat voorbereiding. Je kunt niet denken, "oh we lopen wel even een blokje en vinden dan wel een leuk hostel". In Chengdu hadden we er, op aanraden van andere reizigers, dus al een op het oog. Ook wisten we welke stadsbus er naar toe gaat. Die stadsbussen zijn hier echt superhandig. Ze rijden overal, zijn op nummer (dat kunnen we wel lezen!) en ze kosten bij instappen standaard 1 Yuan ( 10 eurocent). Wanneer je er uit moet is altijd een beetje een gokje, maar mensen zijn hier supervriendelijk dus meestal komt ook dat wel goed.

Gek genoeg voor zo'n grote smok stad heeft een van de topatracties van Chengdu met de natuur te maken. In de Giant Panda Breeding Research Base draait alles om de wereldberoemde grote panda. Panda's zie je zelden in het echt. Ze in de natuur tegenkomen is vrijwel uitgesloten. Maar ook het aantal dierentuinen dat panda's heeft is gering.
Er zijn namelijk niet zoveel Panda's meer. Dat hebben ze deels aan ons mensen te danken. We hebben namelijk flink ons best gedaan hun bamboo voorraad te verkleinen. Maar deels ook aan hunzelf. Het zijn namelijk luie donders. Ze doen vooral aan slapen en eten (Ze eten 70 kilo bamboo per dag waarvan ze er 50 weer uitpoepen).

Energie voor seks hebben ze slechts 1 keer per jaar. Zelfs dan is de kans klein dat de daad bij de lust wordt gevoegd. Ze zijn namelijk enorm mieperig over met wie ze het doen. Nu ze in Chengdu met kunstmatige inseminatie zijn gestart is de romatiek wel verloren maar is het aantal kleine panda's enorm gestegen.
Verder hebben ze door de introductie van couveuses nog een probleem getackeld. Panda's krijgen namelijk regelmatig een tweeling. Maar de moeder panda kan er maar voor 1 zorgen. Babypanda's worden namelijk heel klein (gemiddeld 100 gram) en onderontwikkeld geboren en worden in de voorpoot van de moeder warm gehouden. Als ze in allebei de voorpoten een baby moet houden kan ze niet meer eten. Ze is in de natuur dus gedwongen er een af te stoten.

Een andere must in Chengdu is het eten van een Hot Pot. Zoals bijna al het eten in de provincie Sichuan is erg pittig maar ook erg lekker. Het is een soort fondue maar dan op zijn Chinees. Er zijn speciale restaurants voor. Hele groepen zitten er te smikkelen en te stomen, want zelfs de chinezen vinden het heet. Het ging ons merkwaardig goed af, we zijn inmiddels pittig eten gewend. Om te laten zien dat het ons gesmaakt heeft hebben we rond onze tafel een behoorlijk rotzooi achtergelaten. Dat hoort hier zo. Als je te netjes eet heb je volgens de Chinezen niet genoten.

Een andere grote attractie is de grote Boedha van Leshan. We zijn er geweest. Als jij er niet bent geweest dan heb je echt helemaal niks gemist! Het is inderdaad een grote Boedha ( 71 meter) maar het is ook een hele grote bijna disneyland achtige attractie.

Ook in Xi'an merkte we dat de boedistische plekken zoals tempels en pagoda's vooral een toeristische attractie zijn. Dat is wel even wennen als je uit Tibetaans gebied komt. Een lerares Engels uit Beijing vertelde dat boedisme, nu de politiek wat versoepeld, wel weer groeiend is onder de Chinezen. Maar het is meer iets is wat mensen in de prive kring beoefenen.

In Xi'an woont ook een grote groep moslim, de Hui's. Moslims vindt je in China vooral langs de oude zijde route.
Ook de moslims hebben onder de opkomst van het communisme zwaar te leiden gehad. Maar ze hebben grote delen van hun geloof en cultuur weten te behouden. In Xi'an kun je in de oude moslim wijk een van de grootste moskeen van China bezoeken en tal van heerlijk moslim gerechten proeven.

Verassend leuk was de watershow vlak bij de Big Goose Pagoda. Daar laten de Chinezen weer even zien hoe je iets groot aanpakt. Er wordt zeker niet op een druppel bezuinigd. Het is een enorme show met muziek en heel veel fonteinen die op het ritme mee bewegen. Het trekt natuurlijk enorm veel kijkers en heel veel spelende kinderen die helemaal los gaan in het water.

Maar uiteindelijk kom je in Xi'an natuurlijk voor het wereldberoemde terracottaleger. Per toeval in 1974 gevonden door een boertje toen hij een put aan het boren was. Je zou denken die boer is wereldberoemd en binnen. Maar zo werkt dat niet in China. De staat nam het vanaf toen netjes over en de naam van de betreffende boer wordt niet eens genoemd in het museum.
Anderen zijn er wel erg druk mee want aan alle drie de afgravingen wordt nog druk gewerkt. Onder de grond ligt een meer dan 2000 jaar oude leger van beelden. Soldaten, paarden, wapens, alles wat nodig is om de even verder op begraven keizer Qin te beschermen. Het is echt prachtig.

Vanavond stappen we weer in de trein, op weg naar Beijing. Het verkrijgen van de treinkaartjes was moeilijk. Ze hadden ons al gewaarschuwd, omdat het ook hier zomervakantie is. Tot nu toe was het goed gegaan. Hoewel Jeroen in Chengdu wel dacht dat er een bommelding was, zo druk was het buiten voor het ticketloket. Van Xi'an naar Beijing is het ons zelf niet gelukt om een kaartje te kopen. Dan is er altijd nog de zwarte markt. Je betaalt dan een mannetje die op zoek gaat voor je. Dat kost wat, maar dan heb je ook wat.

Tot de volgende keer in Beijing dus!

Jeroen en Sandra