Verslag: hulp aan het kindertehuis

We hebben voor 1944 USD aan spullen afgeleverd bij het kindertehuis! Dankzij jullie enthousiaste reacties (en dat binnen drie en halve dag!) zijn we de grootste sponsor van het tehuis tot nu toe.

We willen met dit verslag laten weten wat we hebben gekocht, hoe we het hebben gedaan en welke afwegingen we hebben gemaakt. We hebben het zo opgeschreven dat we jullie een beetje mee te nemen in onze twee hectische dagen die we vooral in de tuktuk, op de markt en in het kindertehuis hebben doorgebracht. Onderin vinden jullie natuurlijk ook een financiele verantwoording!

Om te beginnen hebben we Map voor twee dagen in gehuurd. (Hij is dus onze "strijkstok".) Een kleine investering die zich dubbel en dwars heeft terug verdiend. Natuurlijk als tolk, maar ook met aankopen op de markt. Hij kan als een cambodjaan veel betere prijzen onderhandelen.
Map was de man die ons wees op het kindertehuis. Hij werkt normaal gesproken de hele dag bij ons guesthouse. Als je hem wilt "hebben" moet je daarvoor betalen. logisch. Map komt inclusief tuktuk, dus daarmee was het vervoer van goederen ook gelijk geregeld.

Samen met Map hebben we dinsdagochtend besproken hoe we het gingen aanpakken. In dat gesprek hebben we drie dingen besloten:
1. We geven geen geld maar kopen spullen. (Dan weten we beter waar het naar toe gaat en kunnen we het beter aan jullie uitleggen.)
2. We maken in het weeshuis een lijst met de stafleden om te kijken wat het meest nodig is en nemen iemand mee naar de markt. (we willen natuurlijk wel spullen kopen die ze het meest nodig hebben.)
3. We kopen alleen spullen die kunnen verhuizen. (Het tehuis zit in een sloppewijk die de overheid gaat saneren. De kans bestaat dus dat ze binnenkort daar weg moeten. Hoewel een lekkend dak dus heel erg vervelend is, is het zonde om er in te investeren als je niet weet voor hoe lang en als er zoveel andere noden zijn.)

Voordat we de eerste keer bij het tehuis aankwamen hadden we al rijst gekocht. Dat hebben ze altijd het eerst nodig. 1000 kg. Ze gebruiken ongeveer 70 kg per dag. Dat was een goed begin, want toen we aankwamen hadden ze wel ontbeten maar er was verder geen eten meer. Wat ze normaal doen? Bedelen bij mensen en organisatie die ze kennen, hopen en wachten tot er misschien iemand iets komt doneren. Als dat allemaal niet werkt gaan ze naar de markt en halen ze rijst op de pof. Waardoor ze natuurlijk weer duurder uit zijn.

Vervolgens hebben we een lijst van benodigde spullen gemaakt. Met stafleden en de directeur(allemaal vrijwillig, maar ook zelf arm en inwonend). Let wel ze wisten dus niet hoeveel geld we hadden maar we dachten laten we hier maar eens mee beginnen. Vervolgens zijn we met de tuktuk, de 8 maanden zwangere hoofd van de keuken en twee sjouwjongens de markt opgegaan. Daar hebben we zeep, shampoo, waspoeder, teenslippers, borden, kommen, lepels, kussens, matten om op te slapen, dekens, klamboes, afwasbakken (om eten in op te serveren), wasteilen en emmers gekocht. Dit was hun lijst. Het was twee tuktuk ladingen vol en dus nog een heel logistiek gedoe.

's-middags, na een lunch met Map en familie(don't worry op onze kosten) zijn we weer terug gegaan. Er is toen eerst eten gekocht voor die avond en de volgende ochtend zodat ze meer dan alleen rijst hadden.

Vervolgens zijn we met een ander staflid naar de straat gegaan met de apotheken. Daar hebben we een lading spullen gekocht voor huis, tuin en keuken kwalen waar je met ruim 140 kinderen in zo;n omgeving nogal eens tegen aan loopt. De communicatie met deze meneer liep iets minder. We wisten niet helemaal zeker of hij wel echt alleen spullen voor kinderen uitzocht. Natuurlijk is de staf ook arm en wel eens ziek, maar niet onze belangrijkste doelgroep. We hebben dus Map ingeschakeld en de apotheker datgene laten selecteren dat geschikt is voor kinderen. De rest (vooral te zware pijnstillers) viel dus af.

Onderweg stopte we bij een supermarkt. Alleen daar kun je babyvoeding krijgen. Vooral voor de jongste van 5 maanden hebben ze dat nodig. Het is een jongetje dat is binnengekomen toen hij net geboren was. Zijn ouders zijn verslaafd. De staf weet niet of de ouders nu nog leven. Babyvoeding is hier te duur. Vaak wordt arme kinderen gecondenseerde zoete melk gegeven. Dat is het goedkoopst. Je krijgt daar hele dikke en levenloze bay's van omdat er veel vet maar weinig voedingstoffen in zitten. Dat was aan het jochie te zien.

Inmiddels was het al behoorlijk laat. Een derde expeditie naar nog een andere markt met het hoofd van de leraren Engels liep uit op niks. We hebben nog tandpasta en tandenborstels gekocht maar op deze markt hadden ze er niet genoeg. Het werd donker en de straten zaten muurvast met verkeer dus we besloten te stoppen en beloofde de andere dag terug te komen.

Vanochtend zijn we dus eerst met de leraar engels op pad geweest. Hij geeft les aan het eind van de middag (het is anders te warm in de lokaaltjes). De kinderen krijgen de engelse les, want die krijgen ze niet in de publieke school (ze gaan naar daar wel naar school, maar niet allemaal en niet altijd omdat ook dat geld kost).
Er zijn 4 vrijwillige leraren en soms buitenlandse vrijwilligers die een paar dagen komen. De leraren hebben 1 boek en verder geen matriaal behalve een bord en een stift. Super goed dus die engelse les want dat verhoogd de kans op werk als de kinderen later groot zijn. Maar de kwaliteit kan echt wel omhoog met wat meer matriaal. We hebben op de markt meer boeken gekocht zowel deel 1 als deel 2 en lerarenboeken die erbij horen. Verder schriften, pennen en nieuwe stiften voor zijn bord. Helemaal glimmend zat de leraar in de tuktuk. Hij kon niet wachten tot vanavond om weer les te geven.

Na deze actie hebben we ons geld nog een keer geteld. We hadden nog genoeg voor een ritje naar de markt waar we de eerste dag zijn geweest. Het hoofd van de keuken ging weer mee. We hebben tandenborstels, tandpasta, zeep, handdoeken, bekers, een thermoskan (voor de gekochte babymelk in te bewaren), en twee koelemmers voor drinkwater gekocht. En toen was het op. We gingen met de hele boel weer terug waar we weer werden onthaald door een hele meute enthousiaste kinderen.

De tochten naar de markten waren bijzonder. Hele expedities. Maar we hebben ook bepaalde dingen bewust niet gekocht:
1. We hebben geen dingen gekocht voor individuen op de babyvoeding na.
2. We hebben geen kleding gekocht. Er is genoeg tweedehands kleding in het tehuis. Natuurlijk is het niet allemaal even mooi maar het voldoet. Kleding heeft in dit klimaat ook niet nodig om je warm te houden. Als je dus blote of half blote kinderen ziet op onze foto's moet je dat even in de context van Cambodja plaatsten. Vaak hebben ze het gewoon warm. Of de kleintjes zijn nog niet zindelijk en wordt uit praktisch oogpunt de broek maar uitgelaten. Slippers zijn wel belangrijk omdat ze in een erg vervuilde buurt wonen en de wc nu ook niet echt hygienisch is. Voor je het weet zijn die voetjes ontstoken.
3. We hebben de tweede dag geen geld meer gegeven voor extra eten. Een Canadees was met ons meegegaan en had dat al gedaan. Aangezien ze geen koelkast hebben kunnen ze het niet bewaren. Natuurlijk blijft voldoende eten in het tehuis een probleem, maar het is ook het eerst wat toeristen geven. Bovendien hebben ze in iedergeval genoeg rijst voor een tijdje.
4. We hebben ook geen geld geinversteerd in "leuke dingen" voor de kids. Er waren twee Britse meisjes die we mee hadden genomen die wat leuke spullen hebben gekocht. Dat doet het natuurlijk altijd goed bij de kinderen. Wij hebben ons meer gefocused op primaire behoeftes.

Alle Thank you's, alle blije gezichten, het feestgevoel toen we de tuktuk uitlaade. Dat is allemaal dankzij de mensen die via ons geld hebben gegeven. Mensen super bedankt.

Wij hebben het met veel enthousiasme gedaan en denken dat het echt goed op zijn plek is terecht gekomen. Ze hebben ons op het hart gedrukt dat ze goed voor de spullen zorgen. Map komt er regelmatig en kijkt of de spullen goed worden gebruikt. Wij hebben er een goed gevoel bij, Map ook en we hopen dat gevoel aan jullie over te dragen.

Heel veel dank en groetjes
Jeroen en Sandra

En dan nu de financiele bijlage:


rijst 1000 kg $580
slippers 50 paar $100
wasmiddel 50 kg $70
shampoo 30 fles $90
borden 100 st. $50
kommen 100 st. $70
lepels 100 st. $20
emmers 10 st. $10
wasbakken 10 st. $10
wasteilen 10 st. $25
messen 2 st. $5
slaapmatten 20 st. $80
dekens 20 st. $30
kussens 100 st. $100
klamboes groot 10 st. $50
eten $60
babyvoeding 4 pot $55
medicijnen $200
tandpasta 22 tube $17
tandenborstels 70 st. $30
zeep 76 st. $10
schoolboeken 102 st. $102
schriften 100 st. $40
pennen 200 st. $10
bordstiften 20 st. $10
handdoeken 50 st. $50
koelemmers 2 st. $20
thermofles 1 st. $5
rvs bekers 10 st. $10
Map en tuktuk $35
totaal $1944

Opmerking: Natuurlijk hebben we te maken met omwisselkoersen. We hebben van jullie gekregen in Euro. De prijzen zijn hier in dollar of in riel. We hebben dit altijd tengunste van de kinderen omgewisseld. In het eerder opslaan van het bericht hadden we eerst een verkeerd totaal bedrag genoemd. Bij nogmaals narekenen bleek dat door omwisselberekeningen niet te kloppen. Dit is het correcte getal.
En verder: Het is geen mooi tabbel geworden. Helaas dat laat dit programma niet toe.